30-08-2020
Nu na 12 dagen merk ik wel dat ik een hele lange adem heb, maar wel snel wat overmoedig wordt.
Dus ik doe eigenlijk alweer heel veel maar betaal de rekening rond een uur of 4 ’s middags. Ik ben vooral die drukkleding zat haha.
Ik wil wat meer uitweiden over mijn haar… Gister hoorde ik op de verjaardag van zus dat ze haar haar had geföhnd, en nu in de regen naar buiten moest.
Ik zei ineens hardop, ik ben blij dat ik dat niet meer doe. (ik heb daar een handje van, ineens random iets zeggen wat er in mij opkomt) Daar ontstond een kort gesprek met een tante uit..
Ik heb 3 AC kuren gehad in 2017, dat is een chemo die ervoor zorgt dat je je haar verliest.
Wij noemden het de rode h**r omdat het een rode vloeistof is die via een infuus werd ingedruppeld.
Net zoals het zelf toedienen van de hormoontherapie, is er iets raars aan ZIEN dat er iets indruppelt, je kan er niets aan doen, en je weet dat het je hele leven gaat veranderen.
Er werd mij vertelt dat het ongeveer 15-18 dagen zou duren voor ik haaruitval zou gaan merken. Dat werden 10 dagen. Ik had samen met mijn kapster eindelijk een droomlengte bereikt, en nu zou het er zo afvallen. De dag (zondag) voordat het haar uit ging vallen hebben we een fotoshoot gedaan met het gezin. Die avond merkte manlief op dat er toch wat meer haar loskwam dan normaal. Ik brak.. ik wilde er helemaal nog niet aan.
Die avond heb ik het voor het laatst gewassen en ingevlochten. In de hoop dat het toch zou meevallen. Maar helaas. Die woensdag erna is het er met een tondeuse afgehaald. Hierbij kom ik er weer op terug dat de mens extreem veerkrachtig is. Want zodra ik het zag verdwijnen weet ik nog dat ik dacht, “ oke, nu zie ik er dus zo uit.”
Komt bij dat ik blijkbaar een hoofd heb voor kort haar. Kom je dan ook weer achter met zulke momenten he haha.
Ik ging met een pruik naar buiten. Daardoor leek het voor de buitenwereld alsof er niets aan de hand was, tenzij je mij en mn verhaal natuurlijk kende, dan zag je het wel.
We hebben een hoop lol gehad met de pruik, die door een crowdfunding gerealiseerd is, want als je een beetje pruik wil, ben je een godsvermogen kwijt..
Als we in het ziekenhuis waren en er liep iemand langs die goeiedag zei, trok ik aan een streng van de pruik en zei, “Goeie dag!” terwijl mn pruik dan scheef op mn hoofd stond.
Ook had ik verschillende synthetische pruiken in alle kleuren. Roze, grijs, groen, bruin.
Thuis droeg ik sjaaltjes en mutsjes.
Als ik dan wel eens met mn pruik op de bank zat zei manlief, doe af dat ding schat, is veel te warm. En dat terwijl we pas 3 maanden samen waren, je WIL dan ook gewoon als jezelf eruit zien. Maar ik MOCHT er als mijn-op-dat-moment-zelf uitzien.
Ik heb ongeveer 4 a 5 maanden met de pruik gelopen. Voor de laatste chemo van 08-6-2017 had ik m al niet meer op en ging ik met gemillimeterd haar naar buiten. 13-06-2017 verfde ik samen met mijn vriendin mijn haar wit-blond. Dat was heel tof. Juist omdat het mega snel groeide kreeg ik allerlei leuke uitgroei resultaten.
Voor de nieuwsgierigen, ja, al mn haar viel uit, behalve de haren op mijn armen. Mijn wenkbrauwen en wimpers vielen pas maanden na de laatste chemo uit.
Terugkomend op het gesprek dat ontstond met de tante gister, ik ben extreem zuinig op mijn haar. Dat wil zeggen, de keren dat ik mijn haar met een stijltang/föhn of krultang heb bewerkt sinds ik weer haar heb, is op 2 handen te tellen. Zelfde met de wimpers, ik heb een hele tijd wimperextensions gehad, nou nooit meer. Laat ze maar lekker zo.
Ik heb altijd, ook toen ik geen haar had, mijn hoofd met wonder/castorolie ingesmeerd. En dat doe ik nog steeds. Of mijn haar nu 5x zo dik is door die olie, dat zullen we nooit weten maar ik heb nog nooit zo dik haar gehad als nu, dat is dus een voordeel na een nadeel.
Dan nog als laatste dit, en dit komt geloof ik eerder ook al voorbij, maar ik kan het niet vaak genoeg herhalen. Ik voelde me zonder haar heel kwetsbaar, je ziet eruit als een patiënt, vaak als je je pruik draagt zie je dat vooral zelf. Maar je bent er de hele dag mee bezig. Als ik dan wel eens gesprekken had met buitenstaanders en zei dat ik echt zo baalde van mijn haar, en die reageerde dan met “ ach dat groeit wel weer aan” dan kon ik alleen maar reageren met : ja maar tot die tijd zie ik er uit als een Patiënt! Echt, we weten dat het weer aangroeit, en ik heb het extreme geluk dat ik ook nog eens zo mooi, vol en dik haar terug heb gekregen, dat is niet bij iedereen zo.
Dat kwetsbare gevoel is heel eng, het voelt alsof je constant helemaal in je blootje over straat loopt en iedereen het kan zien. Dus mocht iemand aangeven dat ze balen van het haarverlies. Probeer het niet beter te maken door te zeggen “het groeit wel weer aan”.
Hieronder een klein voorbeeld van mn haar-reis ;)
-
Reactie plaatsen
Reacties