Ik merkte dat het vocht van de operatie weer op de plek van de lovehandles ging zitten. Dus ik draag tegenwoordig dubbel-gelaagd-synthetische-hel. Zowel dag als nacht. Ik probeer het te zien alsof ik gewoon de hele dag geknuffeld word, en prijs mijzelf gelukkig dat het geen 36 graden meer is.
Ik heb maandag heerlijk gezwommen. Kan nog niet heel enthousiast de borst of rug crawl doen, maar, ik kom vooruit! Laat ze maar lekker naar mn blauwe plekken kijken. Maakt me niets!
Ik kom ook alweer aan de 10000+ stappen per dag, dat is wel een goed teken!
Ruim 3 jaar geleden is mijn linker borst geamputeerd.
Ik kan mij zo voorstellen dat dit voor sommigen lastig is om te lezen omdat ik er erg "makkelijk" over praat en schrijf.
Voor mij was het een verademing dat hij er af ging. Door de amputatie werd bestralen van het menu afgegooid. Plus, persoonlijk had ik moeite met het idee dat er een borstbesparende operatie uitgevoerd zou worden omdat het in mijn hoofd niet rijmde. Kort door de bocht: als hij eraf is, is de kans op terugkeer minder. (Met de kennis van nu, weet ik natuurlijk ook dat dat niet een ding is om blind op te varen)
De dag dat ik de operatie had, 3 juli 2017, was ik niet eens zenuwachtig. Wellicht ook omdat ik bij de plastische mocht kiezen " wil je groter, kleiner of dezelfde maat" nou ehmmm doe maar wat jij denkt dat goed is. Dat resulteerde in wakker worden met de rechterkant ongeveer 2x zo groot als dat het was. De linkerkant was zo goed als plat.. dus het verschil was enorm! Maar, de rechterkant was een voorbode voor hoe het zou worden.
Wanneer er een operatie plaatsvind worden er ook zenuwen doorgesneden. De meeste pijn was dan dus ook zenuwpijn, omdat die elkaar weer zoeken na het doorsnijden. Na het verwijderen van het weefsel hebben ze een tissue expander geplaatst. Die kan opgevuld worden om te zorgen dat de definitieve prothese in je vel past zeg maar. Die huid moet opgerekt worden.
Ik ben na de operatie 3 nachtjes in het ziekenhuis gebleven. Moest geholpen worden met douchen, toiletteren etc. Elke ochtend zat manlief alweer naast me om 9 uur. Hij kon niet veel doen maar het was fijn dat hij er was.
Bij thuiskomst was mn slaapkamer zo ingericht dat ik mij aan een een koord van mijn ochtendjas, kon optrekken om omhoog te komen.
Na een week of 2 begonnen ze met het vullen van de expander. Heeeell raar is dat er een magneetje inzit, die zoeken ze op, daar prikken ze een mega naald in en vullen de expander. maar dat voel je niet, je ziet het gebeuren, maar je voelt niets.
De eerste dagen deden pijn, en de expander was rond, dus naast mn mooie nieuwe rechterkant zag t er niet uit! Haha leek wel alsof k een stuiterbal in mn shirt had zitten, maar ik verstopte het niet. Kon mij het schelen, ik had een goede reden. Laat ze maar kijken (en dat deden ze ;))
Ik ben een week of 4 na de amputatie op vakantie geweest naar Venetië met mn ouders en mn broertje. Daar zwom ik gewoon met een niets-verhullende bikini en droeg gewoon een jurk waar zichtbaar was dat er iets "vreemds" was. (zie foto onderin)
Uiteindelijk is in december 2018 de wissel uitgevoerd De expander gaat er dan uit en komt er een zachte, definitieve prothese voor in de plaats. Ik hoefde geen nachtje te blijven. Maar had wel veel pijn. Na een week liep in met de hele familie op de kerstmarkt in keulen. Wel met morfinepillen, maar ik liep er wel!
De weken erna stortte ik wel flink in en ben een week of 7 thuisgebleven van werk. Daarna re-integreerde ik mijzelf. Voelde feilloos wanneer het teveel was en ging dan thuiswerken.
In aug 2018 heb ik een lipofilling gehad. Zelfde ingreep als 2 weken geleden alleen bij de ingreep van 2018 werd er ook een reconstructie van de tepel gedaan. Kunstwerk echt.gemaakt van eigen huid.
Daar is het afgelopen jaar een tatoeage omheen gezet. Door de ingreep van 2 weken geleden zit deze tatoeage helaas helemaal niet meer goed haha, maar dat gaat als t goed is helemaal goed komen. Zodra alles is geheeld, ga ik weer een afspraak maken bij de tatoeëerder.
Dat tatoeëren is ook een raar fenomeen aan die kant hoor. Als ze links zit te prikken, voel ik het aan de rechterkant. Dat heeft te maken met die zenuwen. Ook heb ik af en toe fantoomjeuk. Dan heb ik jeuk, terwijl ik kan krabben wat ik wil, ik voel er niets...
Ik hoop dat ik niemand gechoqueerd heb met bovenstaand verhaal. Voor mij hoort het erbij :)
Reactie plaatsen
Reacties
💝🙏💙