24-9-2020 nog 24 maanden, 4 dagen per maand, drama

Gepubliceerd op 24 september 2020 om 11:22

Lucy


Het is weer zover hoor. Gister (maandag) moest ik weer mn injectie zetten. En vandaag wil ik alleen maar knuffelen en huilen en slaan. Ik voel de drang om door iedereen lief gevonden te worden, en aan de andere kant wil ik alles en iedereen achter het behang plakken. Lang leve de hormonen.


Het resulteert zich wel dat ik nu op kantoor ben, WEER niet ben gaan sporten vanmorgen en soort van verplicht moet wachten tot een bedrijf de papierbakken komt legen. Ow ik heb zoveel medelijden met mezelf vandaag.. Hahah Moest eigenlijk ook met 1 van mn favorietjes vandaag de nieuwsbrief doornemen en voorbereiden, als in, een vrolijke noot in tijden van Corona, maar ook dat was te lastig, want ik ben geen vrolijke noot vandaag. Die topper zegt dan gewoon, Hey ga naar huis we bellen morgen of vrijdag.


De titel van dit blog is Lucy. Dat is een “koosnaampje” voor Lucrin (de injectie van gister). Deze naam heb ik samen met Dominique verzonnen omdat ik tijdens het afvallen, de dagen na de prik MEGA onzeker werd over mezelf. En zij kon dan zeggen, Dat is LUCY..! nou ja, had je bij moeten zijn denk ik.


Lucy is de eerste dag na de prik ernstig de boel aan t verstoren. Ik heb dan ook zojuist besproken en in goed overleg met mezelf besloten, dat ik de dinsdag na de prik, niet meer naar kantoor ga. Dan werk ik wel lekker thuis. Dan heb ik er zelf ook minder last van.


De filmavond afgelopen zaterdag, lekker in huispak naar Zus. ! Bij binnenkomst werd in naar de “dansvloer” gedirigeerd. Want na het eten is het daar altijd danstijd. Dus ik pakte mn oudste nichtje van mn moeder over en we danste door de woonkamer. Toen het bedtijd was ging eerst de oudste, waardoor ik met de jongste nog even alleen door de woonkamer kon kroelen.


De film zelf was zelfs voor mij wat te zoetsappig ofzo. Was ook zo’n film waarbij je tussendoor kunt kletsen, en dan niets gemist hebt. Ik was om 11 uur thuis. Maar wel gesloopt. (van de dag ervoor ook haha)


De zondag kwam. Het was natuurlijk heerlijk weer, dus manlief was aan het toeren. Ik rommelde wat aan. Opruimen, schoonmaken, boodschappen #huisvrouw.


Ik ben ‘smiddags tijdens de MotoGp op bed gaan liggen. En ik wilde er eigenlijk niet meer uit, maar die Fanatiekeling wilde niet thuis blijven. Dus zijn we weer naar dezelfde vriendjes al vrijdag geweest. En zomaar heel spontaan uit eten. En ik was niet de bob ;)


Dus lekker beetje hoofdpijn maandag. Nadeel van het wijntjes drinken en dan prikken geeft wat extra dun bloed he. Dus een zooitje bij t prikken haha.

Wel sinds vorige maand besloten dat ik m voortaan in mn benen prik.
Het allerergste aan de prik, is de last die anderen ervan kunnen ondervinden. En dat is buiten het feit dat ik er zelf misschien nog het meeste last van heb maar dat is onbewust. Ik merk dat ik mij onderdanig opstel, twijfel aan alles en me niet genoeg voel. Na 4 dagen is dat weg en snap ik van geen kant wat ik nou aan het doen was.
Helaas is vaak het kwaad dan al geschied en hebben anderen er al last van gehad. Nog 2 jaar en dan mag ik stoppen met de lucrin. Dus dat zijn nog 24x 4 dagen die niet leuk zijn. Als je t zo bekijkt…dan valt het alsnog niet mee!


Het is vandaag donderdag, mijn vrije dag. En, houje vast, ik ben gaan sporten om 9 uur. En mezelf verbaasd over het feit dat ik álles kon meedoen. Ik had meer last van het strekken tijdens de cooling down dan van de oefeningen zelf. Dit is natuurlijk jammer want ik kan dat dus ook niet meer als smoes gebruiken! Dus dinsdag weer (denk ik). Ow ow ow mn benen zijn pudding! Na 8 weken meteen weer fanatiek natuurlijk haha. Heerlijk

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.