Workworkwork 2

Work work work part 2

Nu een maand in 2021 is er al weer veel aan de hand geweest.
Ik mag 40 uur werken. En omdat ik "essentieel" ben mag ik op kantoor werken. Ik besef mij zo goed dat dat een geschenk is. Want elke dag structuur maakt het voor mijn drukke hoofd en voedingsschema zo fijn om te werken. 90 procent van de tijd heb ik mijn hoofd onder controle. Maar 10 procent schiet ik nog wel eens door. En die dagen heb ik gelukkig collega's op afstand die mij daarbij steunen. Daarbij weten de meeste wat ze moeten zeggen om daadwerkelijk mij te laten "uitzoomen" en na te denken. Ook weten ze welke dingen ze niet moeten zeggen omdat dat hetzelfde werkt als een fles cola waar je een mentos in gooit. Maar ook ik ga wel eens voorbij aan mensen die t beste voor mij willen. Dan neemt mijn "verkeerde" mindset mijn doen en laten over. En de dag erna besef ik wat ik had móeten doen.
Dit geldt overigens ook voor de mensen om mij heen..k bof zo! ♡
Maar goed, het 40 uur is erg wennen. Maar ik vind het zo fijn.
Er komen aankomend jaar nog 3 momenten aan waarbij ik teruggeslingert ga worden in de wereld van angst, onzekerheid. Ook wel kanker genoemd.
Dat is in maart mijn jaarlijkse controle, in juli mijn "remissie" datum en in oktober de controle voor de hormoontherapie. Vorige week heb ik mijn laatste botversterk infuus gehad. Die krijg je omdat de hormoontherapie osteoporose kan veroorzaken. De medewerkster van de prikservice was al eens eerder geweest, dus het was een gezellig avondje. Waar ik bij de eerste keren vaak moest huilen omdat het infuus mij terugslingerde naar de tijd dat ik maanden chemotherapie kreeg, hebben we nu vooral gelachen.
Met oog op de andere mindset, het avontuur van healthy for me met het na-traject. Ga ik nu na 2 maanden ein-de-lijk goed. Ik vergeleek de mindset laatst met de snaai in harry potter. Je ziet m, je weet hoe je m moet pakken en wat het resultaat ervan is, maar hij is lastig te pakken #nerdalert
En nu heb ik m, en gaat t lekker snel. Het doel is met mijn verjaardag (eind mei) lekkerder in mn vel te zitten ongeacht wat de weegschaal zegt.

Ik zit momenteel bedolven onder kat naar de K van Karlijn te kijken. Ze komt iemand op straat tegen die zegt, "hou je sterk". Na 4 jaar krijg ik daar nog steeds jeuk van haha het is een feest van herkenning het programma. Ook zij is vreselijk nuchter eronder met af en toe overheersende angst die je overvalt.
<span;>Ik kan me ook zo voorstellen dat lotgenoten zich totaal niet met de serie kunnen meten en de manier waarop het wordt tentoongesteld ook niet passend vinden. Maar wel of geeb lotgenoot. Het is echt genieten. Zowel als omstander, als patiënt zelf..

Liefs xL